Monday, June 4, 2007
Mike Scott
Ο κ. Waterboys
Το ραντεβού ήταν τηλεφωνικό και αυστηρό. Στις 2 το μεσημέρι. Στις… ακριβώς χτυπάει το τηλέφωνο. «Hi Dimitra, it' s Mike Scott». Τόσο απλά; Δεν το περίμενα. Διαχρονικό δίλημμα. Ενικός ή πληθυντικός; Ρωτάω. «Προτιμώ να με λες Μάικ». Τέλεια. Κι εγώ. Το Μr Scott μου ακούγεται περίεργο, αφού μέσα από τα τραγούδια του «γνωριζόμαστε» χρόνια τώρα.
της Δήμητρας Κεχαγιά
Οχι, πείτε μου, ποιος δεν έχει χιλιοτραγουδήσει το «The whole of the moon»; Λοιπόν, έχω στη διάθεσή μου 15 λεπτά. Κατευθείαν στο ψητό. Το οποίο στην περίπτωση του Mike Scott δεν μπορεί παρά να παραπέμπει στο θεό Πάνα*, στον οποίο έχει αναφερθεί σε δημοφιλή τραγούδια του, όπως το «The Pan within» και το «The return of Pan».
Στην προηγούμενη συναυλία σας στη Θεσσαλονίκη είχες αναφερθεί στη «συνάντηση» που είχες με τον Πάνα, κάπου, κάποτε στην Αρκαδία.
Ωχ, μπαίνεις αμέσως στα βαθιά. Στην πραγματικότητα τον γνώρισα στην Ιρλανδία. Αλλά, ναι, «είδα» κάποιες λάμψεις του στην Αρκαδία, όταν είχα πάει για ταξίδι του μέλιτος με την πρώτη σύζυγό μου, το 1990. Εκεί έγραψα το τραγούδι.
Από τα τραγούδια σου έχω την αίσθηση ότι ο Πάνας είναι ο άλλος μας εαυτός. Αυτός που κρύβουμε. Πώς τον αντιλαμβάνεσαι;
Εχω την αίσθηση ότι είναι ο θεός όλων των ζωντανών οργανισμών στη Γη. Οι άνθρωποι έχουν μία δυνατή σχέση με τον Πάνα. Αλλά είναι μία σχέση που κοιμάται. Καταλαβαίνεις τι εννοώ; Στις τσιμεντένιες πόλεις που ζούμε, έχουμε απομακρυνθεί από τη φύση και χάνουμε την επαφή με τον Πάνα. Σε όλη μου τη ζωή προσπαθώ να επανασυνδεθώ μαζί του.
Μέσα από τη μουσική;
Αν και ο Πάνας είναι μουσικός, όχι μόνο. Για μένα υπήρξε πάντοτε μια μορφή περιπλάνησης.
Εχεις έρθει αρκετές φορές στην Ελλάδα. Τι θυμάσαι από τη Θεσσαλονίκη;
Πώς προφέρεται την πόλη σας; Θε-σαλονίκη;
Σωστά Εχουμε έρθει δυο φορές και κάθε φορά ένιωθα ότι είναι μια πόλη πολύ... Waterboys. Ναι, μου άρεσε πολύ. Εκεί αγόρασα και δύο εξαιρετικά μουσικά όργανα από ένα μικρό μαγαζάκι στο κέντρο. Την πρώτη φορά ένα μπουζούκι και πέρυσι ένα καταπληκτικό μαντολίνο.
Αλήθεια, παίζεις μπουζούκι;
Είναι ένα ιδιαίτερα δημοφιλές όργανο στην Ιρλανδία. Το έμαθα, όταν ζούσα εκεί. Δεν παίζω πολύ καλά, όπως κιθάρα για παράδειγμα, αλλά προσπαθώ. Με επηρέασαν πολλοί μουσικοί, όπως ο Andy Ervine και ο Donal Lunny από ένα πολύ σπουδαίο Ιρλανδικό συγκρότημα φολκ μουσικής, τους Planxty. Και οι δύο έπαιζαν ελληνικό μπουζούκι.
Το άλμπουμ σας, που μόλις κυκλοφόρησε, «The book of lightning», είναι τελικά αυτοβιογραφικό, όπως αναφέρεται σε αρκετά μουσικά περιοδικά; Βγάζει και μια μικρή απαισιοδοξία ή μου φάνηκε;
Ναι, καναδυό τραγούδια είναι αυτοβιογραφικά, όπως το «She tried to hold me», αλλά πολλά δεν είναι. Είναι απλά τραγούδια. Δε νομίζω, όμως, ότι είναι απαισιόδοξα. Υπάρχει θυμός σε κάποια, όπως το «It' s going to rain» ή το «Love will shoot you down», αλλά όχι απαισιοδοξία.
Με τι είσαι θυμωμένος; Με όσους κάνουν κακή χρήση της εξουσίας.
Αναφέρεσαι σε κάποιους συγκεκριμένα;
Στη χώρα μου υπάρχει μεγάλος θυμός έναντι του Τόνι Μπλερ για την εισβολή στο Ιράκ και αυτό βρίσκει το δρόμο του στα τραγούδια μου.
Μια που αναφέρθηκες στον Μπλερ, επειδή σε λίγες ημέρες φεύγει από την Downing Street κι επειδή έχεις ιδιαίτερους δεσμούς με την Ιρλανδία, αποτιμάς θετικά τη συμβολή του στην εξομάλυνση του προβλήματος;
Αυτό υπήρξε πράγματι μια από τις μεγάλες του επιτυχίες. Η αλλαγή στη Βόρεια Ιρλανδία είναι σαν να έγινε θαύμα. Αλλά ο Μπλερ δεν ήταν ο μόνος που δούλεψε για αυτόν το σκοπό. Συνέβαλαν πολλοί άλλοι για πάρα πολύ καιρό, συμπεριλαμβανομένου του προκατόχου του Τζον Μέιτζορ.
Ωστόσο, για μένα, ο Μπλερ υπήρξε πολύ αλαζόνας πρωθυπουργός.
Από ποια άποψη; Απέναντι στους ψηφοφόρους.
Δεν ευθύνονται, όμως, και οι ψηφοφόροι; Ιδιαίτερα σε χώρες, όπως η Αγγλία, που το ποσοστό της αποχής στις εκλογές είναι μεγάλο; Αυτό είναι αλήθεια. Συνήθως ψηφίζει το 60%-70% του πληθυσμού. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν χάσει πάσα ιδέα για τους πολιτικούς και με αυτόν τον τρόπο, με την αποχή, διαμαρτύρονται.
Εχω ακούσει και διαβάσει ότι πολλοί δακρύζουν στις συναυλίες σας. Πώς νιώθεις για αυτό;
Δεν το ήξερα. Είναι καλό να κλαίνε οι άνθρωποι. Είναι καλό να νιώθουμε τα αισθήματά μας.
Ποια συγκροτήματα θεωρείς διαδόχους σας; Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιο συγκρότημα που έχει επηρεαστεί τόσο από τους Waterboys ώστε να τους ονόμαζα διαδόχους. Βλέπω μικρά κομμάτια από εμάς σε πολλές διαφορετικές μπάντες.
Υπάρχουν κάποια νέα συγκροτήματα που λένε ότι έχουν επηρεαστεί, αλλά όταν ακούω τις μουσικές τους, δεν μπορώ να εντοπίσω δικά μας χαρακτηριστικά. Οπως μια πολύ καλή αμερικανική μπάντα, οι Decemberists, των οποίων ο τραγουδιστής δηλώνει μεγάλος φαν των Waterboys. Αν και παίζουν πολύ καλά, δεν μπορώ να βρω δικά μας στοιχεία.
Από την άλλη, υπάρχουν άλλα συγκροτήματα στα οποία αναγνωρίζω δικά μας χαρακτηριστικά, αλλά δεν έχουν πει ότι τους έχουμε επηρεάσει.
Με το να μην εντάσσεστε σε ένα μουσικό είδος (και ροκ και φολκ και κέλτικοι ήχοι και...) δεν είναι πιο δύσκολο να προσεγγίσετε το κοινό; Δεν υπάρχει ρίσκο;
Φυσικά έχει. Είναι, όμως, μουσική. Δε σχεδιάζω να κρατάω το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά τελικά συμβαίνει κι αυτό.
Σκέφτεσαι τον κόσμο, όταν γράφεις μουσική; Φυσικά, ο κόσμος θα τα ακούσει. Αναρωτιέμαι τι αντίκτυπο θα έχουν στον ακροατή οι στίχοι που γράφω.
Υπάρχουν κείμενα που σε χαρακτηρίζουν μετενσάρκωση αρχαίου θεού. Πιστεύεις στη μετενσάρκωση; Πού το διάβασες αυτό; Ισως και να πιστεύω. Δε θυμάμαι προηγούμενες ζωές, γι' αυτό δεν είμαι σίγουρος. Αλλά νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα. Κανένας δεν έχει αποδείξει με επιτυχία ότι δεν υπάρχει.
Ποιες είναι οι πιο δυνατές αναμνήσεις σου από τη «χρυσή εποχή» του γκρουπ, τα 80s;
Ξεχωρίζω τη μαγεία που ένιωσα, όταν πήγα να ζήσω στην Ιρλανδία, το 1986. Εγραφα τραγούδια με ταχύτατους ρυθμούς. Η μουσική με κατέκλυζε. Το θυμάμαι με πολύ αγάπη.
Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 10 χρόνια; Δεν το σκέφτομαι. Ούτε πριν από 10 χρόνια το σκεφτόμουν.
* Θεός Πάνας: Μυθικός Θεός των βοσκών της Αρκαδίας, γιος του Ερμή. Είχε ανθρώπινο σώμα μέχρι τη μέση και πόδια, αυτιά και κέρατα τράγου.
Info
Waterboys: Το βρετανικό συγκρότημα σχηματίστηκε το 1981 από τον 23χρονο Σκοτσέζο τραγουδιστή και συνθέτη Mike Scott.
Web link
http: //www. mikescottwaterboys. com/
Συναυλία Waterboys
Σάββατο 9 Ιουνίου στο Principal Club Theater
Τιμή εισιτηρίου: 35 (προπώληση σε όλα τα κεντρικά δισκοπωλεία) - 40 (ταμείο). Τηλ. 2310 428088
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment