Τότε παραμυθάς, τώρα blogger
Τουλάχιστον μία γενιά –οι σημερινοί 30 παρά κάτι, 40 και κάτι– μεγάλωσε με τα παραμύθια του. Ο Νίκος Πιλάβιος και οι μικροί φίλοι του χάθηκαν για περίπου είκοσι χρόνια. Οι μικροί μεγάλωσαν και έπαθαν πλάκα όταν βρήκαν τον Παραμυθά των παιδικών τους χρόνων να «πετάει» στο διαδίκτυο.
της Δήμητρας Κεχαγιά
Αρχισε να κάνει εκπομπές τον Οκτώβριο του 1978 και παραιτήθηκε από την ΕΡΤ τον Ιούνιο του 1987. Μετά έκανε τη δική του εταιρία. «Στην αρχή σκόπευα να κάνω παιδικά προγράμματα. Τελικά, μόνο παιδικά δεν έκανα. Κανένας δεν ενδιαφερόταν γι' αυτά», εξηγεί με πικρία και μοιράζεται πλέον τα παραμύθια του με όποιον έχει έναν υπολογιστή κι ένα μόντεμ.
«Οταν έκανα τον “Παραμυθά”, δεν είχα βέβαια καμία επαφή με εκείνη τη γενιά. Πρώτον επειδή ήταν μικρά παιδιά και δεν μπορούσα να ξέρω αν τους άρεσε ή όχι και δεύτερον τότε δεν υπήρχε η AGB. Την ανταπόκριση τη βλέπω τώρα. Τόσο μέσα από το blog που έκανα όσο και στο δρόμο. Καθημερινά. Και είναι εξαιρετικά συγκινητικό. Φαίνεται ότι αυτή η εκπομπή ήταν κάποιων καλών κραδασμών».
Πώς νιώθατε τότε;
Δεν είχα ιδέα. Ολοι όσοι κάναμε αυτήν την εκπομπή, την ώρα που την κάναμε γινόμασταν παιδιά και την «καταβρίσκαμε». Τότε δεν μπορούσα να βλέπω την ανταπόκριση. Την έβλεπα μόνο στην κόρη μου. Αλλά η κόρη μου δεν πιάνεται. Γι' αυτήν ήμουν ο μπαμπάς. Απλώς εκείνη ήταν φίρμα στο σχολείο της, επειδή ο μπαμπάς της ήταν ο «Παραμυθάς». Σαν να είχα εγώ μπαμπά τον Ντόναλντ Ντακ!
Αν υπήρχαν τότε μετρήσεις τηλεθέασης, πόσο πιστεύετε ότι θα επηρέαζαν τη δουλειά σας; Τι θέση θα είχαν οι εκπομπές σας;
Προλάβαμε μία εταιρία η οποία από το 1985 άρχισε να κάνει κάποιες μετρήσεις. Στη «Χιλιοποδαρούσα», που προβαλλόταν Κυριακές, έδινε περίπου 70%. Μιλάμε, όμως, για μία εποχή που υπήρχαν τα τρία μόνο κρατικά κανάλια. Δεν υπήρχε ανταγωνισμός. Ημουν παραγωγός όλων των παιδικών προγραμμάτων.
Μετανιώσατε ποτέ που φύγατε από την ΕΡΤ;
Τώρα τελευταία οικονομικά ναι. Ψυχολογικά ποτέ.
Γιατί πιστεύετε ότι σήμερα οι παιδικές εκπομπές κατέχουν τόσο μικρή θέση στην ελληνική τηλεόραση;
Επειδή δεν ενδιαφέρεται κανένας. Στην ιδιωτική τηλεόραση δεν μπορείς να επιβάλλεις να κάνει παιδικό πρόγραμμα όταν απαγορεύεται η διαφήμιση παιχνιδιών πριν από τις 10 μ.μ. Αυτό δεν είναι νόμος της ΕΕ. Η Ευρώπη απαγορεύει την παραπλάνηση, όχι τη διαφήμιση. Αυτό συνέβη εδώ έπειτα από πίεση των μικρών εργοστασίων παιχνιδιών που δεν έχουν τα χρήματα να κάνουν διαφήμιση και οι μεγάλοι τους είχαν τσακίσει.
Πιστεύετε ότι αν υπήρχε διαφήμιση, θα υπήρχαν και τα χρήματα για να γίνουν παιδικές παραγωγές;
Ναι.
Αν είχατε σήμερα μικρά παιδιά, θα τα αφήνατε να βλέπουν τηλεόραση;
Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο. Αλλωστε, ποτέ δεν επέβαλα στα παιδιά μου κάτι. Θα προσπαθούσα, ωστόσο, να τους δείξω ποιο είναι καλύτερο από το άλλο.
Πόσο χρειάζεται σήμερα το παραμύθι στη ζωή μας;
Εκείνο που συνειδητοποιώ τώρα είναι ότι η ανάμνηση του Παραμυθά βγάζει από μέσα μία παιδικότητα. Παιδικότητα που χαρακτηρίζεται από αθωότητα, τρυφερότητα και αγάπη. Προφανώς, εκείνη η εκπομπή μετέδιδε καλοσύνη. Γιατί υπήρχε καλοσύνη στα ζώα, στα φυτά, παντού.
Δεν υπάρχει σήμερα τέτοια καλοσύνη;
Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι η ελληνική τηλεόραση δεν ενδιαφέρεται να κάνει ένα παιδικό πρόγραμμα το οποίο να βασίζεται στην ελληνική πραγματικότητα –όπως έκανα εγώ παλιά. Ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης, για παράδειγμα, είναι ανήκουστος. Τι σχέση έχει με την ελληνική κοινωνία;
Ποια ήταν τα όνειρά σας την εποχή που κάνατε τον Παραμυθά;
Δεν είχα ποτέ μου όνειρα. Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά, όταν ονειρεύεσαι, παρεμβάλλεις ανάμεσα σε εσένα και τη ζωή σου έναν ψυχολογικό χρόνο. Ετσι έχω μεγαλώσει. Να ευχαριστιέμαι αυτό που γίνεται τώρα.
Θα σας ενδιέφερε να επιστρέψετε στην τηλεόραση;
Δεν εξαρτάται από μένα. Πριν από λίγο καιρό, για παράδειγμα, έκανα έναν Παραμυθά τρισδιάστατο, όπως ο Νέμο. Στην ΕΡΤ είπαν όχι...
Θα το βάλω, όμως, στο blog μου.
Πιστεύετε ότι μπορεί το Ιντερνετ να αντικαταστήσει την τηλεόραση;
Νομίζω ότι θα γίνει σε 1-2 χρόνια. Αφού έρχεται το IP, τηλεόραση, δηλαδή, μέσα από το Ιντερνετ, το οποίο θα μπορείς να βλέπεις όχι μόνο μέσα από τον υπολογιστή, αλλά κι από την τηλεόρασή σου.
Εχουμε την παιδεία για κάτι τέτοιο;
Φυσικά. Αυτό που γίνεται πλέον με τα blogs είναι απίστευτο. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι έχει τέτοια έκταση.
Αρχισε να κάνει εκπομπές τον Οκτώβριο του 1978 και παραιτήθηκε από την ΕΡΤ τον Ιούνιο του 1987. Μετά έκανε τη δική του εταιρία. «Στην αρχή σκόπευα να κάνω παιδικά προγράμματα. Τελικά, μόνο παιδικά δεν έκανα. Κανένας δεν ενδιαφερόταν γι' αυτά», εξηγεί με πικρία και μοιράζεται πλέον τα παραμύθια του με όποιον έχει έναν υπολογιστή κι ένα μόντεμ.
«Οταν έκανα τον “Παραμυθά”, δεν είχα βέβαια καμία επαφή με εκείνη τη γενιά. Πρώτον επειδή ήταν μικρά παιδιά και δεν μπορούσα να ξέρω αν τους άρεσε ή όχι και δεύτερον τότε δεν υπήρχε η AGB. Την ανταπόκριση τη βλέπω τώρα. Τόσο μέσα από το blog που έκανα όσο και στο δρόμο. Καθημερινά. Και είναι εξαιρετικά συγκινητικό. Φαίνεται ότι αυτή η εκπομπή ήταν κάποιων καλών κραδασμών».
Πώς νιώθατε τότε;
Δεν είχα ιδέα. Ολοι όσοι κάναμε αυτήν την εκπομπή, την ώρα που την κάναμε γινόμασταν παιδιά και την «καταβρίσκαμε». Τότε δεν μπορούσα να βλέπω την ανταπόκριση. Την έβλεπα μόνο στην κόρη μου. Αλλά η κόρη μου δεν πιάνεται. Γι' αυτήν ήμουν ο μπαμπάς. Απλώς εκείνη ήταν φίρμα στο σχολείο της, επειδή ο μπαμπάς της ήταν ο «Παραμυθάς». Σαν να είχα εγώ μπαμπά τον Ντόναλντ Ντακ!
Αν υπήρχαν τότε μετρήσεις τηλεθέασης, πόσο πιστεύετε ότι θα επηρέαζαν τη δουλειά σας; Τι θέση θα είχαν οι εκπομπές σας;
Προλάβαμε μία εταιρία η οποία από το 1985 άρχισε να κάνει κάποιες μετρήσεις. Στη «Χιλιοποδαρούσα», που προβαλλόταν Κυριακές, έδινε περίπου 70%. Μιλάμε, όμως, για μία εποχή που υπήρχαν τα τρία μόνο κρατικά κανάλια. Δεν υπήρχε ανταγωνισμός. Ημουν παραγωγός όλων των παιδικών προγραμμάτων.
Μετανιώσατε ποτέ που φύγατε από την ΕΡΤ;
Τώρα τελευταία οικονομικά ναι. Ψυχολογικά ποτέ.
Γιατί πιστεύετε ότι σήμερα οι παιδικές εκπομπές κατέχουν τόσο μικρή θέση στην ελληνική τηλεόραση;
Επειδή δεν ενδιαφέρεται κανένας. Στην ιδιωτική τηλεόραση δεν μπορείς να επιβάλλεις να κάνει παιδικό πρόγραμμα όταν απαγορεύεται η διαφήμιση παιχνιδιών πριν από τις 10 μ.μ. Αυτό δεν είναι νόμος της ΕΕ. Η Ευρώπη απαγορεύει την παραπλάνηση, όχι τη διαφήμιση. Αυτό συνέβη εδώ έπειτα από πίεση των μικρών εργοστασίων παιχνιδιών που δεν έχουν τα χρήματα να κάνουν διαφήμιση και οι μεγάλοι τους είχαν τσακίσει.
Πιστεύετε ότι αν υπήρχε διαφήμιση, θα υπήρχαν και τα χρήματα για να γίνουν παιδικές παραγωγές;
Ναι.
Αν είχατε σήμερα μικρά παιδιά, θα τα αφήνατε να βλέπουν τηλεόραση;
Δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο. Αλλωστε, ποτέ δεν επέβαλα στα παιδιά μου κάτι. Θα προσπαθούσα, ωστόσο, να τους δείξω ποιο είναι καλύτερο από το άλλο.
Πόσο χρειάζεται σήμερα το παραμύθι στη ζωή μας;
Εκείνο που συνειδητοποιώ τώρα είναι ότι η ανάμνηση του Παραμυθά βγάζει από μέσα μία παιδικότητα. Παιδικότητα που χαρακτηρίζεται από αθωότητα, τρυφερότητα και αγάπη. Προφανώς, εκείνη η εκπομπή μετέδιδε καλοσύνη. Γιατί υπήρχε καλοσύνη στα ζώα, στα φυτά, παντού.
Δεν υπάρχει σήμερα τέτοια καλοσύνη;
Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι η ελληνική τηλεόραση δεν ενδιαφέρεται να κάνει ένα παιδικό πρόγραμμα το οποίο να βασίζεται στην ελληνική πραγματικότητα –όπως έκανα εγώ παλιά. Ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης, για παράδειγμα, είναι ανήκουστος. Τι σχέση έχει με την ελληνική κοινωνία;
Ποια ήταν τα όνειρά σας την εποχή που κάνατε τον Παραμυθά;
Δεν είχα ποτέ μου όνειρα. Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά, όταν ονειρεύεσαι, παρεμβάλλεις ανάμεσα σε εσένα και τη ζωή σου έναν ψυχολογικό χρόνο. Ετσι έχω μεγαλώσει. Να ευχαριστιέμαι αυτό που γίνεται τώρα.
Θα σας ενδιέφερε να επιστρέψετε στην τηλεόραση;
Δεν εξαρτάται από μένα. Πριν από λίγο καιρό, για παράδειγμα, έκανα έναν Παραμυθά τρισδιάστατο, όπως ο Νέμο. Στην ΕΡΤ είπαν όχι...
Θα το βάλω, όμως, στο blog μου.
Πιστεύετε ότι μπορεί το Ιντερνετ να αντικαταστήσει την τηλεόραση;
Νομίζω ότι θα γίνει σε 1-2 χρόνια. Αφού έρχεται το IP, τηλεόραση, δηλαδή, μέσα από το Ιντερνετ, το οποίο θα μπορείς να βλέπεις όχι μόνο μέσα από τον υπολογιστή, αλλά κι από την τηλεόρασή σου.
Εχουμε την παιδεία για κάτι τέτοιο;
Φυσικά. Αυτό που γίνεται πλέον με τα blogs είναι απίστευτο. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι έχει τέτοια έκταση.
Θέλω να πετάξω...
Σήμερα, μου ήρθε ένα σχόλιο που με σόκαρε. Από έναν 29χρονο υποσμηναγό της Πολεμικής Αεροπορίας. «Υπηρετώ στα Χανιά. Για το επάγγελμα που διάλεξα έχεις την αποκλειστική ευθύνη. Οταν ήμουν 5 χρόνων, ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που είδα να πετάει. Μαγεύτηκα και από τότε κατάλαβα ότι ήθελα κι εγώ να μπορώ να πετάω». Δεν είχε χρήματα για να σπουδάσει πιλότος και πήγε στην πολεμική αεροπορία.
Είναι ο μόνος που με τρόμαξε. Γι' αυτό του απάντησα: «Σου εύχομαι, παιδί μου, να τελειώσεις την καριέρα σου μόνο πετώντας και να μη χρειαστεί να πολεμήσεις γιατί θα το έχω βάρος».
Αν μπορούσατε τώρα να πετάξετε με το μαγικό σας γιλέκο, πού θα πηγαίνατε;
Θα έφευγα προς τα πάνω. Να δω αν υπάρχει τέλος…
bio
Γεννήθηκε
Στην Αθήνα.
Παιδιά
Εχει τρία παιδιά (23, 32 και 36 ετών) από δυο γάμους.
Αγαπημένο παραμύθι
Δικό μου; Δεν είναι παραμύθι. Είναι «Οι αδερφοί Καραμαζόφ» του Ντοστογιέφσκι. Οταν ήμουν μικρός, το αγαπημένο μου παραμύθι ήταν «Η Πεντάμορφη και το τέρας». Είναι ένας μύθος των Σούφι, που συμβολίζει τη δύναμη της αγάπης, η οποία μεταμορφώνει και τα τέρατα.
Γιατί παραμυθάς;
Ο πατέρας μου ήταν ταμίας στο Θέατρο Κυβέλη. Ιδιοκτήτης ήταν ο αδερφός της γιαγιάς του και δεύτερος άντρας της Κυβέλης. Οταν το 1951 έκαναν για πρώτη φορά παιδικό θέατρο, έψαχναν να βρουν πρωταγωνιστή και δεν έβρισκαν. Τότε σκέφτηκαν να δοκιμάσουν εμένα. Μετά πήγα στο Εθνικό Θέατρο, τέλειωσα αριστούχος, πήγα για μεταπτυχιακό στην Αγγλία και βγήκα στο θέατρο ως επαγγελματίας το 1966. Μία μέρα κάπου το 1974, αισθάνθηκα ότι αυτό το επάγγελμα τέλειωσε για μένα. Ενα χρόνο μετά –μόλις είχε γεννηθεί η κόρη μου–, άρχισα να προσέχω τι παίζουν τα ραδιόφωνα και η τηλεόραση. Ετσι σκέφτηκα μια εκπομπή που θα ήθελα να κάνω για την κόρη μου. Την παιδική ραδιοφωνική βιβλιοθήκη. Πήγα στο Μάνο Χατζιδάκι και εκείνος δέχτηκε αμέσως. Ετσι, από το τίποτε βρέθηκα να κάνω μια εκπομπή τρεις φορές την εβδομάδα, στο Α΄ πρόγραμμα της ΕΡΤ. Λίγο αργότερα, μου είπαν να φτιάξω όλο το παιδικό πρόγραμμα του ραδιοφώνου. Μετά με φώναξαν στην τηλεόραση κι έγινε το ίδιο.
τον βρίσκετε:
http: //www. paramithas. gr/
πίσω από τα τεχνολογικά άλματα του Παραμυθά βρίσκεται:
Ο μικρός του γιος, Κωνσταντίνος στο http: //cpil. info/
Σχόλια από το blog του:
Apisteytooooo!!! O paramythas!! Paraligo na patho kardiaki prosvoli molis eida ayto to blog! Einai dynaton?? Ti mou thimisees sniFF!!
marios
Πω πω αναμνήσεις…
Συγκινήθηκα και νομίζω ότι θα συγκινηθούν όλοι μου οι φίλοι στους οποίους θα το διαδώσω.
Ντροπαλός
Δεν το πιστεύω! Τα παιδικά μου χρόνια στην οθόνη!!!
Ευχαριστώ πολύ!
krotkaya
To site το ανακάλυψα τυχαία. Και επειδή στην τύχη χρωστάμε συνήθως τις δυνατότερες συγκινήσεις, όταν άνοιξα το post με το επεισόδιο του «Κήπου με τα αγάλματα» με πήραν τα ζουμιά από τις αναμνήσεις και έγινα ρεζίλι μέρα μεσημέρι σ’ ολόκληρο το γραφείο.
Χριστίνα
Apisteytooooo!!! O paramythas!! Paraligo na patho kardiaki prosvoli molis eida ayto to blog! Einai dynaton?? Ti mou thimisees sniFF!!
marios
Πω πω αναμνήσεις…
Συγκινήθηκα και νομίζω ότι θα συγκινηθούν όλοι μου οι φίλοι στους οποίους θα το διαδώσω.
Ντροπαλός
Δεν το πιστεύω! Τα παιδικά μου χρόνια στην οθόνη!!!
Ευχαριστώ πολύ!
krotkaya
To site το ανακάλυψα τυχαία. Και επειδή στην τύχη χρωστάμε συνήθως τις δυνατότερες συγκινήσεις, όταν άνοιξα το post με το επεισόδιο του «Κήπου με τα αγάλματα» με πήραν τα ζουμιά από τις αναμνήσεις και έγινα ρεζίλι μέρα μεσημέρι σ’ ολόκληρο το γραφείο.
Χριστίνα
1 comment:
Αναζητούσα links για τον "παραμυθά" και έπεσα πάνω στο blog σου
Σα να αναβίωσαν μερικές από τις πιό τρυφερές παιδικές μου αναμνησεις.
Ειρωνια..τοτε το "παραμυθας" σημαινε κατι τοσο αθωο
Post a Comment